Aloes zwyczajny
(Aloe vera L.) Aloes jest rośliną pochodzącą z Afryki, Madagaskaru i Azji Mniejszej, a stamtąd został rozpowszechniony na wiele innych rejonów świata o zbliżonych warunkach klimatycznych. Spośród kilkuset gatunków aloesu rosnących na świecie tylko 20 z nich przypisuje się właściwości lecznicze.
Aloes jest rośliną nie tylko o nietypowym kształcie, ale również o ciekawym wnętrzu.
Aloes to zielona roślina o mięsistych, szerokich i ostro zakończonych liściach, które pokryte są najczęściej woskowatą powłoką. Pośrodku przyziemnej rozety umiejscowiona jest długa łodyga, która może być zakończona kwiatem o trzech różnych kolorach: czerwonym, żółtym lub pomarańczowym. Aloes zwyczajny zaliczany jest do sukulentów, a tworzące rozetki liście wypełnione są dużą ilością bezbarwnego, żelowego miąższu składającego się niemal całkowicie (95-99%) z wody. Aby pozyskać materiał, który zawiera maksymalną zawartość substancji aktywnych przetwarza się rośliny co najmniej 3-letnie.
Aloes zwyczajny o niezwyczajnych właściwościach wspierających nasz organizm.
Liście z rodzaju Aloes są źródłem dwóch produktów o całkiem odmiennym składzie chemicznym i zastosowaniu. Pierwszym produktem jest mleczko aloesowe tzw. alona, a drugim żel aloesowy otrzymywany bezpośrednio jako miąższ lub po ekstrakcji ze świeżych liści. W skórce liścia aloesowego znajdują się: aloina i emodyna mające silne właściwości przeczyszczające, dlatego stosowane są jedynie w lecznictwie.
Miąższ znajdujący się w liściach aloesu (tzw. żel) jest najcenniejszą częścią tej rośliny.
Miąższ uzyskuje się z wnętrza liścia, który obiera się ze skórki, pozostawiając lepką, przypominającą żelatynę tkankę. Tak pozyskany żel nie powinien być narażony na działanie czynników utleniających dłużej niż 2 godziny, gdyż wtedy jego składniki ulegają bardzo łatwo utlenieniu tracąc tym samym swoje cenne właściwości. Oprócz wody miąższ zawiera szereg innych cennych biologicznie składników aktywnych jak: polisacharydy, tłuszcze, kwasy organiczne, witaminy, substancje mineralne czy aminokwasy.
Zastosowanie soku z aloesu pozytywnie wspiera zdrowie całego organizmu.
Prozdrowotne działanie miąższu z aloesu wynika z różnorodności i ilości biologicznie aktywnych związków, jakie zawiera, a także z obecności biostymulatorów. Dzięki zawartości polisacharydów aloes wspomaga funkcjonowanie układu trawiennego, w tym jelit, a także stosowany jest pomocniczo przy wrzodach żołądka czy dwunastnicy. Wyciąg z aloesu wspiera także produkcję żółci, dlatego zalecany jest przy zaburzeniach pracy wątroby. Szeroko znane jest również działanie aloesu na wzmocnienie ogólnej odporności organizmu.
Aloes ze względu na swoje niesamowite właściwości zdobył wielkie uznanie w kosmetyce.
Cenne właściwości aloesu wykorzystuje się szeroko w kosmetyce i dermatologii. Działanie żelu aloesowego związane jest przede wszystkim z obecnością polisacharydów. Związki te obecne są także w skórze człowieka, stanowiąc barierę ochronną naskórka. Miąższ aloesowy wnikając głęboko w warstwy naskórka dostarcza składników odżywczych skórze właściwej oraz podskórnej tkance łącznej.
Aloes wpływa na poprawę mikrokrążenia krwi, a jednocześnie działa ściągająco i ujędrniająco na naskórek.
To działanie aloesu powoduje odmłodzenie i wygładzenie skóry oraz chroni przed czynnikami zewnętrznymi czy nadmierną ekspozycją na słońce. Aloes działa też jak naturalny peeling, usuwając martwe komórki nie tylko z powierzchni, ale także z porów skóry.
Aloes doceniano już w starożytności, gdzie wykorzystywano jego wszechstronne właściwości lecznicze i kosmetyczne.
Egipcjanie stosowali aloes do balsamowania zwłok, Grecy i Rzymianie głęboko wierzyli, że zapobiega on wypadaniu włosów, a z kolei Indianie stosowali go jako środek odmładzający. Nie bez powodu Grecy nazwali go „darem Wenus”, a Egipcjanie „rośliną nieśmiertelności”. Pewna legenda głosi, że Kleopatra regularnie zażywała kąpieli w aloesowym soku, co pozwoliło jej zachować gładkość ciała oraz jego boski koloryt. Niewiele znanych nam jest roślin, które miałyby tak silne korzenie w licznych kulturach i tradycjach!
